Aan het begin van de 19e eeuw bevond de kunstenaar Alphonse Mucha zich op het hoogtepunt van zijn carrière.

Een beeldend kunstenaar, wiens naam nu synoniem is met de art nouveau-stijl, de Tsjechische Mucha kwam uit een illustratieachtergrond en werd algemeen en commercieel bekend door zijn advertenties voor alles van chocolade tot sigaretten tot wasmiddel.

Mucha, die in Parijs woonde, werd ook gevierd vanwege zijn geïdealiseerde vrouwelijke figuren die vaak gebaseerd waren op Parijse filmsterren en glitterati, en zijn werk omvatte zijn jarenlange studie, tekenen en schilderen van filmactrice en icoon, Sarah Bernhardt.

Zijn portretten van haar werden gedrukt als grootschalige posters die zijn commerciële werk aankondigden dat profiteerde van nieuwe ontwikkelingen in het drukken.

In 1887 maakte de uitvinding van celluloidfilm de weg vrij voor Mucha om de eerste kunstenaar te worden die rechtstreeks vanuit fotografie werkte.
Zijn kleurenpalet bestond dus vaak uit de rijke, warme pasteltinten van foto's en hij gebruikte deze tinten om Mucha-vrouwen te creëren met golvend haar dat paste bij de bloei van zijn prachtige letters en lettertypen.

Binnen dit kleurengamma ontstaat een kenmerkend eau de nil-bleu dat Mucha gebruikte om de vrouwen in weelderige draperie te kleden, de lucht achter hen te verlichten, ze vleugels te geven en ze te omringen met golven van water.

Esterbook Estie's viert de innovatie van Mucha's werk en zijn specifieke blauwtinten, vermengd tot een materiaal dat het celluloid van het verleden van het maken van pennen weerspiegelt.