Deze 16-eeuwse islamtische binding werd oorspronkelijk gemaakt van zwart geitenleer dat was voorzien van reliëf, verguld, geschilderd en bedekt met fijn gouden filigraan.
Volgens de legende werd de opdracht voor de binding gegeven door één van de Safavid princessen van Shiraz.
De binding kwam uiteindelijk in bezit van Suleiman de Grote, de tiende en langst zittende sultan van het Ottomaanse Rijk.
Suleiman, een vooraanstaande dichter en begaafd goudsmid, was ook een groot beschermheer van de kunst die tot ontwikkeling kwam in een van de meest schitterende periodes in de artistieke geschiedenis.
In de oorspronkeleijke vorm was de boekkaft voorzien van rijen van gouden medaillons, en met de handgeschilderde bloemen en rozetten, ook weer bedekt met filigraan.
De kunstenaars van Perzië tijdens de Safavid dynastie (1501-1722) zorgden ervoor dat het boekbinden als hoogtepunt blijft bewaard in de culturele geschiedenis.